"Με Το Νόμο" της Κωστούλας Μητροπούλου 2009-2010

Σάββατο 21/28-Κυριακή 22/29 Ιανουαρίου
ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΔΥΟ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΥΣ ΜΟΝΟΛΟΓΟΥΣ

Κατόπιν επιθυμίας των φΜε Το Νόμο
                         ΓΙΑ 3 ΑΚΟΜΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ

  Παρασκευή                       Μαρία Μπαλτατζή

                                     
                              Της Κωστούλας Μητροπούλου

                                                     (Δραματικός Μονόλογος)

Είπανε να ζήσουν ένα καλοκαίρι θυσιάζοντας όλους τους χειμώνες με τις γιορτές, τα ζεστά τα βραδυνά, τις υποσχέσεις, ένα μονάχα καλοκαίρι για όλα τούτα και για πάντα.Ύστερα, κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε εποχή: «Σ’ ένα μήνα…σίγουρα…Σ’ένα χρόνο σίγουρα…Σ’ ένα χρόνο χωρίς άλλο…» Και δεν φύγανε ποτέ, Κωστούλα Μητροπούλου

Η Κωστούλα Μητροπούλου διαμορφώνει ένα ριζοσπαστικά πρωτότυπο προσωπικό στυλ γραφής, αφού καταργεί τους κανόνες & τις νόρμες όπως π.χ. την γεωμετρική δομή της ιστορίας με σαφές περίγραμμα (αρχή-μέση-τέλος). Το πρωτότυπο-για την εποχή του-είδος γραφής της δίκαια την έφερε στην πρωτοπορία των νέων ρευμάτων της Ευρώπης & Λατινικής Αμερικής, όπου μεταφράστηκε σε πολλές ξένες γλώσσες ως πεζογράφος, στιχουργός & θεατρικός συγγραφέας, ενώ διδάσκεται & στα ελληνικά πανεπιστήμια όπως επίσης & σε Πανεπιστήμια της Ευρώπης, Αμερικής, Αυστραλίας, Μεξικού & Σικελίας.

Βασικά χαρακτηριστικά της γραφής της η αναζήτηση του εσωτερικού κόσμου, η τρομερή ευαισθησία στις αισθήσεις, συναισθήματα, σκέψεις. Η ενασχόληση με την απώλεια & το θάνατο παίζει σημαντικό ρόλο στο έργο της, όπως επίσης & ο έρωτας ο οποίος προσπαθεί να αναπληρώσει το χαμένο νόημα της ζωής, αλλά φευ! Η αναζήτηση της αγάπης ποτέ δεν είναι αρκετή. Η οδύνη που προκαλεί στον σύγχρονο άνθρωπο των πόλεων ο τεμαχισμός του εσωτερικού του κόσμου από μια απάνθρωπη πραγματικότητα & η αποκάλυψη του πολυδιασπασμένου, ταλαιπωρημένου αλλά πάντοτε διψασμένου για αγάπη προσώπου του, είναι άλλο ένα σημείο αναφοράς στο έργο της. Η αντίσταση στην τυραννία της όποιας εξουσίας διαπερνά επίσης το σύνολο του έργου της. Κι όλα αυτά βρίσκουν τρόπο μέσα στο έργο της να συνεκφραστούν & να συμπορευτούν, ξαφνιάζοντας τον αναγνώστη με την αρμονία που το ένα στοιχείο καταφέρνει να τροφοδοτεί το άλλο.

Ο Δραματικός Μονόλογος Με Το Νόμο είναι μια κραυγή απόγνωσης όλων αυτών που δεν τα κατάφεραν να ξεφύγουν από τη μοίρα τους. Όλων αυτών που δεν έτυχε να γεννηθούν σε παραδεκτό κοινωνικά περιβάλλον. H Μοναξιά , το οδυνηρό τίμημα που επιβάλλει η κοινωνία σ’ όσους, οι δοσμένες συνθήκες της οικογένειάς τους, τους ξέρασαν στο περιθώριο, τους έριξαν στην κατηγορία των «ανυπόληπτων». Η περιφρόνηση και η απαξίωση από τους συνανθρώπους, δεν είναι ένα συναίσθημα που μπορεί να το διαχειριστεί ένας ευαίσθητος άνθρωπος. Η απόγνωση οδηγεί σε απονενοημένες πράξεις. Σε μια προσπάθεια να συγκινηθούν οι –κατά τα άλλα- συνάνθρωποι. Τα Χριστούγεννα-γιορτή αγάπης –λειτουργούν τελείως ειρωνικά σαν δοσμένη χρονική συνθήκη του μονολόγου. Χριστούγεννα σημαίνει περισσότερο φαγητό, ποτό, διασκέδαση. Η Ανθρωπιά, σαν βασικό αίτημα και μήνυμα δεν βρίσκει δρόμο να περάσει σ’ έναν αδιάφορο, σκληρό και μηχανιστικό κοινωνικό περιβάλλον. Κι εδώ έρχεται το τίμημα που θα εισπράξει αυτή η κοινωνία από τους απόκληρους. Που ωστόσο είναι κι αυτά παιδιά της. Η ψυχική κούραση, η πικρία για την κοινωνική αδικία, το «ΓΙΑΤΙ» των ψυχών δεν βρίσκουν λύτρωση τελικά αν δεν εκδικηθούν. Η κοινωνία καλείται να πληρώσει με τη σειρά της το δικό της τίμημα.

« Η υπεροχή μιας ουσίας σε βάρος της αντίθετής της είναι αδικία. Γι ΄αυτό ακολουθεί μια αντίδραση που οδηγεί στην αποκατάσταση της ισότητας. Ο Νόμος στο βασίλειο της φύσης είναι η δικαιοσύνη και ο φυσικός κόσμος κυβερνιέται με κανόνες και τάξη», Αναξίμανδρος.

Για την ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΘΕΑΤΡΟΥ Μαρία Μπαλτατζή